به نقل از «فرارو»

راز دست‌های بریده کشف‌ شده در قصر باستانی متعلق به ۳۵۰۰ سال پیش در مصر

تاریخ انتشار: ۱۵ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۴۵۳۲۱۳

باستان‌شناسان در مصر ۱۲ دست بریده و مدفون را در محوطه قصری باستانی در این کشور کشف کرده‌اند که می‌گویند به احتمال زیاد به دشمنان شکست‌خورده شاهان «هیکسوس» تعلق داشته است.

به گزارش یورونیوز، این دست‌ها در سه گودال مجزا در محوطه قصری در منطقه باستان‌شناسی تل‌الضبعة در مصر پیدا شده‌اند. این ناحیه با نام «آواریس» در زمان سلسله پانزدهم پادشاهان مصر و در حدفاصل سال‌های ۱۶۴۰ تا ۱۵۳۰ قبل از میلاد پایتخت پادشاهی «هیکسوس»‌ها در مصر باستان به شمار می‌رفت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

قوم هیکسوس برای اولین بار در بخش شرقی دلتای نیل پدیدار شدند و دوره میانه دوم مصر باستان را بنیان گذاشتند. این قوم که از بین‌النهرین به سمت شمال آفریقا آمده بودند، در سده ۱۷ پیش از میلاد با ارابه‌هایی مجهز به اسبان چالاک قوای مصریان را درهم کوبیدند و بیش از یکصد سال بر قلمرو مصر علیا و سفلی تا القوصیه فرمان راندند.

باستان‌شناسان می‌گویند این کشف اولین مدرک ملموس از قطع دست در فرهنگ مصر باستان است و چشم‌انداز جدیدی را در مورد جنبه‌های تاریک تاریخ آن سرزمین روشن می‌کند.

در کاوش‌ها و حفاری‌های باستان‌شناسی قبلی محققان به کتیبه‌هایی در مقبره‌های مصر باستان برخورده بودند که در آن‌ها بریدن دست‌ها تصویر شده بود، با این حال این اولین بار است که باستان‌شناسان خود دست‌های بریده را پیدا می‌کنند.

هنوز مشخص نیست که آیا این دست‌ها از افرادی که قبلاً مرده‌اند قطع شده یا اینکه در زمان بریده شدن دست‌ها صاحبانشان هنوز زنده بوده‌اند. آنچه در حال حاضر با تحلیل‌های استخوان‌شناسی اثبات شده این است که مصریان باستان چگونه دستان را قطع می‌کرده‌اند. به گفته باستان‌شناسان و با توجه به نحوه پیدا شدن دست‌ها، به نظر می‌رسد هر کسی که این کار را انجام داده دست‌ها را از قسمت پایین بازو قطع کرده است.

محققان در موسسه باستان‌شناسی آلمان در مقاله خود نوشته‌اند: «یکی از تکنیک‌های بریدن دست‌ها، قطع کپسول مفصلی و باز کردن آن از طریق جداسازی تاندون‌هایی است که روی مفصل ساعد دست قرار می‌گیرند. اگر این کار به درستی انجام شود، هیچ جای بریدگی روی استخوان‌ها باقی نخواهد گذاشت، اما اگر غیرحرفه‌ای انجام شود، جای بریدگی قابل مشاهده است.»

آنچه در گودال‌ها مشاهده می‌شود این است که دست‌ها با انگشتان باز بر کف گودال قرار گرفته‌اند. باستان‌شناسان می‌گویند برای اینکه دست‌ها بتوانند اینگونه با موفقیت درون گودال‌ها گذاشته شوند باید هنگام انجام کار نرم و انعطاف‌پذیر باشند؛ امری که انجامش درست پس از مرگ به دلیل پدیده عضلانی موسوم به «جمود نعشی» (سفت‌شدن موقت ماهیچه‌ها در نتیجه از کار افتادن بدن) بسیار سخت است. از این جهت تصور می‌شود که دستان مردان قبل از مرگ بریده شده باشد.

محققان همچنین توانستند تشخیص دهند که این دست‌ها به مردانی بالغ تعلق داشته است. اما چرا دست این افراد قطع شده است؟

یک روش رایج در دنیای سلت باستان، قبایل هندواروپایی جنگ‌جوی چادرنشین که از بریتانیا تا آسیای صغیر فرمان می‌راندند، سر بریدن جنگجویانی بود که از سپاه دشمن کشته شده بودند. سلت‌ها سر‌های بریده دشمنان شکست‌خورده خود را به عنوان نماد پیروزی در جنگ و یادگارانی مقدس بر سر نیزه زده و نزد خود نگه می‌داشتند.

تحقیقات اخیر نشان می‌دهد حدود ۵۰ تا ۸۰ سال قبل از اینکه تصاویر «برداشت غنائم» از طریق قطع دست راست دشمنان در مقبره‌های باستانی مصری به نمایش درآید، قوم هیکسوس آن را در عمل اجرا می‌کرده‌اند.

محققان می‌گویند کشفیات جدید به روشن شدن زوایای تکامل شیوه‌های جنگ در دنیای باستان کمک می‌کند و تأثیر فرهنگ‌های خارجی را بر توسعه جامعه مصر آن زمان نشان می‌دهد.

منبع: فرارو

کلیدواژه: باستان شناسی باستان شناسان مصر باستان دست ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۴۵۳۲۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

۱۴ اردیبهشت در دنیای علم چه خبر؟

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا، تاریخ علم مملو از رویدادهای مهمی است که نوآوری‌ها، کشف‌ها و حتی زادروزها و درگذشت‌های دانشمندان و مخترعان تاثیرگذار جهان را در برمی‌گیرد. در این تقویم علم، وقایع مهم مصادف با امروز ۱۴ اردیبهشت برابر ۳ می را ورق می‌زنیم.

***

استر بویز ون دیمان

۳ می ۱۹۳۷ میلادی برابر با ۱۴ اردیبهشت ۱۳۱۶ خورشیدی، باستان‌شناس آمریکایی که با بورسیه تحصیلی در رم تحصیل می‌کرد، تصمیم گرفت که به‌طور تخصصی روی باستان‌شناسی رم باستان کار کند. او در سال ۱۹۰۷، هنگام شرکت در یک سخنرانی در محل خانه وستال‌ها (محوطه باستانی ۶ کاهن زن رم باستان)، متوجه شد آجرهایی که دریچه‌ای را مسدود می‌کنند، با آجرهای موجود در خود سازه متفاوت است و او حدس زد که این تفاوت‌ها در مصالح ساختمانی ممکن است اطلاعات زیادی را برای قدمت‌نگاری بناهای تاریخی رمی فراهم کند. به‌این‌ترتیب ۳۰ سال زندگی او در رم آغاز و به اولین زنی تبدیل شد که در باستان‌شناسی میدانی رم باستان متخصص بود. ون دیمان معیارهای ماندگاری را برای قدمت بناهای باستانی ایجاد کرد که مطالعه جدی معماری رمی را پیش برد. با تکنیکی که او توسعه داد امکان تعیین قدمت سازه‌های رمی میسر شد.

آنری پیتو

۳ می ۱۶۹۵ میلادی برابر با ۱۴ اردیبهشت ۱۰۷۴ خورشیدی، آنری پیتو، مهندس هیدرولیک فرانسوی و مخترع لوله پیتو به‌دنیا آمد. لوله پیتو از لوله یا مجرای عبور مایعات تشکیل شده که درست در مسیر حرکت سیال قرار می‌گیرد. به‌محض‌اینکه این مجرا پر شود، می‌توان فشار را اندازه‌گیری کرد. ازآنجاکه مسیر خروجی برای مایع وجود ندارد، سیال از حرکت باز می‌ایستد. این فشار، فشار ایستایی سیال است که به آن فشار کل یا فشار پیتو هم می‌گویند. در لوله پیتو، ارتفاع ستون سیال متناسب با مجذور سرعت جریان در عمق ورود آب به لوله است. پیتو در سال ۱۷۳۲ وقتی مشغول اندازه‌گیری جریان رود سن بود، این رابطه را کشف کرد. پیتو در سال ۱۷۲۴ به عضویت فرهنگستان علوم فرانسه درآمد و در سال ۱۷۴۰ عضو انجمن سلطنتی شد.

والی شیرا

۳ می ۲۰۰۷ میلادی برابر با ۱۴ اردیبهشت۱۳۸۶ خورشیدی، والتر ماری (والی) شیرا جونیور، فضانورد و خلبان آمریکایی درگذشت. شیرا تنها فضانوردی بود که در چهار ماموریت فضاپیماهای مرکوری، جمینای و آپولو پرواز کرد. او در رشته مهندسی هوانوردی تحصیل کرد، سپس به نیروی دریایی ایالات متحده پیوست و خلبان نیروی دریایی شد. ۹ آوریل ۱۹۵۹ به‌عنوان خلبان آزمایشی به یکی از هفت مردی تبدیل شد که ناسا به‌عنوان فضانوردان اصلی برنامه مرکوری برای ماموریت‌های یک نفره انتخاب کرد پس از اولین پرواز فضایی ایالات متحده در مدار زمین توسط جان گلن، نوبت شیرا رسید تا کپسول سیگما ۷ را در پنجمین ماموریت سرنشین‌دار ایالات متحده، هدایت کند و در مدت کمی بیش از ۹ ساعت، ۶ بار زمین را دور بزند. او بار دیگر در ۱۵ دسامبر ۱۹۶۵ به‌عنوان خلبان فرماندهی در جمینای۶ به فضا رفت و طی این ماموریت با فضاپیمای جمینای ۷ ملاقات فضایی انجام داد. شیرا در ۱۱ اکتبر ۱۹۶۸ به‌عنوان فرمانده آپولو ۷ برای انجام ماموریتی ۱۱ روزه به فضا رفت.

ویتو ولتِّرا

۳ می ۱۸۶۰ میلادی برابر با ۱۴ اردیبهشت ۱۲۳۹ خورشیدی، ویتو ولتِّرا، ریاضی‌دان ایتالیایی که کمک‌های مهمی به حساب دیفرانسیل و انتگرال، و نظریه‌های ریاضی در نجوم، کشش و بیومتریک کرد به‌دنیا آمد. استعداد ریاضی او زمانی که نوجوان بود ظاهر شد. سال ۱۹۰۵، او شروع به توسعه نظریه نابجایی در بلورها کرد که  به درک بهتر رفتار مواد انعطاف‌پذیر منجر شد. طی جنگ جهانی اول، او دفتر اختراعات جنگ ایتالیا را تأسیس کرد و سلاح‌هایی را برای استفاده در کشتی‌های هوایی (نوعی هواگرد موتوردار) طراحی کرد و در این هواگردها به‌جای استفاده از هیدروژن قابل‌اشتعال استفاده از گاز هلیوم را پیشنهاد کرد. ولتِّرا را برای دستاوردهایش در نظریه تابع و معادلات دیفرانسیل می‌شناسند.

 

انتهای پیام/